Hoe waardevol een mensenleven ook is, tijd en geld spelen een rol bij de vraag welke zorg iemand kan krijgen. Bijvoorbeeld of er een duur medicijn moet komen voor een zeldzame ziekte. Of voor hoeveel ouderen een zorgverlener tegelijkertijd zorg kan dragen. Het gaat vaak om zeer persoonlijke keuzes, waarbij de wens van de patiënt, in samenspraak met een zorgverlener, centraal moet staan. De LP is van mening dat de overheid geen rol moet spelen in het maken van deze keuzes.
De overheid bepaalt
In het huidige zorgstelsel bepaalt de overheid grotendeels welke zorg toegankelijk is en voor wie. De overheid stelt vast wat er in het basispakket zit voor de verplichte zorgverzekering en bepaalt welke onverzekerde zorg betaald wordt via belastingen, zoals langdurige zorg, jeugdzorg en maatschappelijke ondersteuning. De keuze welke zorg nodig is en bij ons past, hebben we bijna volledig uitbesteed aan de overheid, die iedere burger over één kam scheert. En omdat er toch al voor die zorg is betaald, ontstaat overconsumptie, met hoge kosten en wachtlijsten tot gevolg. Alternatieve geneeswijzen, die mensen kunnen prefereren, worden duurder en kunnen daardoor niet concurreren met de ‘gratis’ overheidszorg.
Administratieve lasten
Om dit systeem te organiseren en te controleren is een enorme bureaucratie opgetuigd. Zorgverleners besteden gemiddeld 40% van hun tijd aan administratie. Los van de enorme extra werkdruk die dit oplevert, maakt het de zorg onpersoonlijk. In plaats van de zorg af te stemmen op de patiënt, moet men alles nauwkeurig afvinken op een ‘diagnosebehandelcombinatie’. De LP zou graag zien dat er vooral verantwoording wordt afgelegd aan de patiënt en minder aan instanties.
Opt-out
De LP staat achter het concept van ‘opt-out,’ waarbij individuen de mogelijkheid hebben om buiten het bestaande stelsel te stappen en een zorgverzekering af te sluiten met vrije keuze in pakketten en eigen risico, of ervoor kunnen kiezen zich helemaal niet te verzekeren.
Solidariteit
Mensen die ervoor kiezen zich niet te verzekeren en toch ziek raken, zullen afhankelijk zijn van pro deo behandelingen of andere vormen van solidariteit, zoals crowdfunding of fondsen van goede doelen. De LP ziet het collectief afdwingen van solidariteit als immoreel.
Conclusie
De LP wil dat de overheid stopt met het sturen en controleren van de zorg. Het collectieve karakter van het huidige stelsel is een ernstige inbreuk op onze vrijheid, en is inmiddels uitgegroeid tot een bureaucratisch monster. Door de autonomie van patiënt en zorgverlener centraal te stellen zal de zorg in het algemeen beter en betaalbaarder worden.