Migratie en het collectivistisch Christendom van de ChristenUnie
Edwin Delsing
Het verhaal dat je uit de media kunt vernemen is, dat de ChristenUnie het kabinet Rutte IV liet vallen vanwege het feit dat de VVD een voor de CU te hard standpunt had over het toelaten van gezinshereniging van vreemdelingen. De ChristenUnie, die het opneemt voor oorlogsvluchtelingen, die vanuit haar Christelijke waarden vertelt dat de herberg niet op slot mag voor mensen de hulp nodig hebben.
De ChristenUnie vindt over vluchtelingenhulp: “samen kunnen we dit”. “Met elkaar, schouder aan schouder”, om Mirjam Bikker (voorvrouw van de CU) te citeren. “Minder individu, meer samenleving”. “Te veel ik-gerichte keuzes” … “als mensen hier aankloppen …”. Het CU-geluid, de linkse kerk. Niet bepaald libertaire stellingen, eerder het tegendeel. De vraag is, of deze misschien goedbedoelde uitspraken ook werkelijke Christelijke naastenliefde uitdrukken. Getuigen zij niet van de intentie van de CU om de overheid tot instrument te maken om iedereen te dwingen om goed te doen? Neemt dit niet de individuele verdienste weg, die wezenlijk is voor het begrip “naastenliefde”? Verwart de CU hier niet de naastenliefde met de onbestemde, onpersoonlijke liefde voor de eigen, menselijke, biologische species?
(On)mogelijke Libertaire vluchtelingenopvang.
Een libertaire opvatting – vanuit welke motivering dan ook – zou kunnen zijn om zelf vluchtelingen die op je pad komen bij jou thuis onderdak te bieden en hen op weg te helpen om in de samenleving een plek te vinden. Maar dan wel zonder tussenkomst van een autoriteit, want je beslist zelf over je inzet voor degene waarin je je “naaste” herkent. En dat kan niet zomaar in Nederland. Omdat de verpersoonlijkte naastenliefde hier verdenkingen opwekt dat er onzuivere motieven achter moeten zitten en “dus” van alle kanten gecontroleerd moet worden. Het is in Nederland bijna onmogelijk geworden om de persoonlijke, zelfstandig gekozen naastenliefde als particulier mens te beoefenen. Eerst zul je de sanctionering van de overheid moeten krijgen.
Wie een vreemdeling – net als de barmhartige Samaritaan – zonder omhaal en vanuit eigen initiatief bij zich thuis langdurig opneemt, verzorgt en misschien zelfs in het eigen bedrijf tewerkstelt, gaat een hele onderneming aan, moet door allerlei administratieve hoepels springen (meldplicht). Je riskeert boetes (4’000€ tot 8’000€) voor de tewerkstelling van een “ongedocumenteerde”, en reputatieschade omdat je al heel snel tot profiteur of mensenhandelaar uitgemaakt wordt. De sociaaldemocratie gelooft niet in spontane naastenliefde, gelooft niet in de vrijheid om individuele beslissingen te nemen, neemt aan dat iedereen uit (het slechte!) eigenbelang handelt en dat is voor haar automatisch tegengesteld aan het Algemeen Belang. Én het is natuurlijk ook tegen het belang van de overheid zelf, die de regie in handen wil houden over wat er in “haar” land gebeurt. De op wetten gebaseerde maatschappij beroept zich op de soevereiniteit van “het volk” en hecht slechts waarde aan collectieve besluiten. Individuele beslissers zijn voor zulk een maatschappij gevaarlijk.
De ChristenUnie beweegt zich als staatsdragende partij in deze maatschappij en gedraagt zich als ondersteuner van het collectivistische hulpverhaal. De CU gaat eraan voorbij dat dat helemaal niet in overeenstemming is met de Bijbelse parabel van de barmhartige Samaritaan.
En zo komt het niet op het oordeel van de Libertariër aan maar op enkele ambtenaren van de IND (Immigratie- en Naturalisatie Dienst) om in eerste instantie te beslissen of een vreemdeling rechtmatig in Nederland mag verblijven of niet. Tenminste, wanneer dat verblijf langer dan 3 maanden duurt en de vreemdeling zonder “mvv” tot illegale vreemdeling zou worden. De IND kan zulk een “machtiging tot voorlopig verblijf” afgeven, en daarmee kun je dan je libertaire vrienden uit Timboektoe bij je opnemen. Let wel even op de volgende waarschuwing:
“Het is niet mogelijk om een asielzoeker in huis te nemen, tenzij de asielzoeker afziet van de centrale opvang bij het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) en de bijbehorende verstrekking. De asielzoeker is dan zelf verantwoordelijk voor zijn basisbehoeften en verzekeringen” (Bron)
Graaf je even verder door, dan lees je bijvoorbeeld over de garantstelling van levensbeschouwelijke organisaties (kerken) die vreemdelingen (bijvoorbeeld geestelijken) bij zich opnemen, dat de kosten van repatriëring tot een maximum van € 4’537,80 op de garant verhaald kunnen worden, en ook de volledige kosten van eventueel genoten bijstand.
De “verstrekkingen” van het COA waarvan je afziet – en waarvoor je als filantropisch gemotiveerde onderdakverlener zelf moet betalen – zijn in de eerste plaats de kosten van een zorgverzekering, die je voor je gast(en) moet afsluiten, de kosten van bed-, bad- en brood, van vervoer en van een WA-verzekering.
Toch doen?
Ik ken een Libertariër die oprecht en zonder eigenbelang een resolute en consequente Nederlandse afwijzer van de overheid bij zich opnam en ondersteunde. In zekere zin was deze “overheidsontkenner” een vluchteling uit/in de eigen maatschappij. Iemand die onvrijwillig deel zou moeten uitmaken van deze maatschappij en snel het label “wereldvreemd” of “idealist” krijgt opgedrukt. Zulke vluchtelingen kun je dus wel “legaal” opnemen. Hetzelfde geldt voor het organiseren van onderdak voor mensen die een trekkend bestaan leiden. We spreken dan over “perpetual travellers” (zie bijvoorbeeld staatenlos.ch) en dergelijke. Het is niet nieuw. Na WOII waren er veel mensen die in heel Europa als “handelsvertegenwoordiger” rondreisden en van hotel naar hotel, van vakantiewoning naar vakantiewoning trokken. In onze tijd kunnen Libertariërs netwerkjes van onderkomens voor zulke mensen opzetten. Het verlenen van hulp en onderdak is niet strafbaar, maar bij langer dan 3 maanden verblijf moet de gast wel bij de vreemdelingenpolitie gemeld zijn en compensaties voor het verlenen van onderdak kunnen snel als inkomen uit verhuur worden aangemerkt. Forum voor Democratie kwam onlangs met een actie om een familie van witte (blanke) vluchtelingen uit Zuid-Afrika te ondersteunen. Natuurlijk is dat provocerend maar met een serieuze achtergrond: sponsors en private crowdfunding voor mensen in nood is misschien wel zinvoller dan te rekenen op collectivistische oplossingen van de uitvoeringsinstanties van een links gestuurde overheid, die blanke vluchtelingen uit Zuid-Afrika niet snel zullen erkennen.
Vluchtelingenzorg of vluchtelingenindustrie?
Voor mensen, die per sé uit filantropische overwegingen vluchtelingen in huis willen opnemen bestaat er de zgn. “logeerregeling”, die maximaal 3 maanden mag (!) duren en voor erkende vluchtelingen (dus niet voor asielzoekers maar voor asielvinders) die in afwachting zijn van een permanente woning. De stichting die dit voor het COA coördineert is “takecarebnb”. Deze stichting “matcht” erkende vluchtelingen met gastgezinnen. Dit lukte in 2021 ongeveer 200 keer. Ter illustratie: de uitgaven van deze stichting bedroegen in 2021 € 459’606, dat is dik € 2’000 per “match”. Directeur is Robert Zaal, tot maart 2023 Statenlid in Noord-Holland voor Groen Links. Robert Zaal is eveneens “associate director” van OxfordHR, een commercieel executive search bureau dat bol staat van de Sustainable Development Goals. Er kan daarom wat twijfel bestaan of een in de perceptie van Groen Links rechtsdraaiende Libertariër volgens “takecarebnb” een goede match is voor om het even welke vluchteling.
Terug naar de val van Rutte IV
Verschil van mening over het migratievraagstuk binnen de coalitie zou dus hebben geleid tot de val van het kabinet. Niet het CDA over de stikstofproblematiek, niet Groningen, de toeslagaffaire en vooral niet “onze” oorlog ver weg die vanwege corruptie altijd heen en weer zal blijven voortploeteren. Niet vanwege de Klimaatcrisis, niet vanwege de Digital Service Act van de EU, niet vanwege de invoering van het Europese Elektronische Identiteitsbewijs, niet vanwege de niet-programmeerbare maar toch eigenlijk wel programmeerbare Central Bank Digital Currency. Niet vanwege al die voor de hand liggende redenen om welke iedere normale regering al zou moeten vallen. Neen, het ging blijkbaar om een verschil van mening over het recht op gezinshereniging van vluchtelingen. En zo kan de CU zich op haar “standvastigheid” en “principetrouw” beroepen, terwijl de VVD alle hoofdpijndossiers door kan schuiven naar de partijen die dezelfde overheid gaan gebruiken om hún oplossingen tot nieuwe hoofdpijndossiers te zien worden.
Nieuwe verkiezingen
Er zullen eind 2023 of begin 2024 nieuwe Tweede Kamerverkiezingen aankomen. De LP zal zich moeten beraden of en hoe zij hieraan deelneemt. De erfenis van de Rutte-regeringen is een serieuze hoeveelheid hoofdpijndossiers. Veel mensen zullen in onze huidige culturele en economische context überhaupt niet meer in politiek geloven. De LP is de enige “politieke” partij die in feite 90% van de invloed van de overheid wil afschaffen. Onze insteek kan daarom met enig recht tot “counter-politics” worden gerekend. Deze term in navolging van de uitdrukking “counter-economics”: de methode van het agorisme.
De LP heeft haar verkiezingsprogramma al klaar en zou net gaan beginnen met de werving van kandidaten voor haar kieslijst, met als doel om goed voorbereid aan de komende reguliere TK-verkiezingen deel te nemen. In het licht van de acceleratie door de val van het kabinet Rutte-IV zullen de leden en het bestuur van de LP zich nu beraden over de te volgen strategie.
