Koningsdag is voorbijgegaan. Groots? Zonder vrijmarkt is er voor libertairen niet echt veel aan. Nu we dat hebben laten bezinken is het misschien tijd om er toch eens bij stil te staan. Deze koning, die de Nederlandse kroon nog nooit heeft opgezet, is nu al enkele keren het slachtoffer geworden van een gekroond virus. Geen warm bad in de menigte, maar koude, virtuele, virtuele verjaardagspartijtjes in besloten kring, alleen een virtuele vakantie in paleis en bos omdat “vriend” Mark hem terugroept, terwijl anderen wèl lekker op vakantie gaan. Je zou medelijden met hem krijgen.
Je vindt onder libertariërs overtuigde republikeinen. Een veel gehoord argument is dat de monarchie, waar nou eenmaal een koningshuis bij hoort, veel kost. Toch is het moeilijk de huidge koning daarvan de schuld te geven. De familie Van Oranje-Nassau is niet onbemiddeld. Ze zouden de pecuniaire ondersteuning van de Nederlanders niet echt nodig hebben om de hoofden boven water te houden. Je vraagt je eerder af waarom ze het nog doen. Voor het geld hoeft dat echt niet en denk er ook aan dat ze daarvoor de dienaar van de dienaren moeten spelen en door allerlei hoepels moeten springen.
Het is een typisch Nederlandse discussie welke nou wel van die twee varianten, koning of president, de goedkoopste zou zijn. Zou een president Rutte goedkoper zijn? Ollongren dan? of Madame – “ikke hebbe 72 miljoen gegeven” Kaag? Heeft belastingstaat Nederland niet veel meer een Koningsdag voor een zekere Koning Karig verdiend? Hier een voorstel voor het refrein van het bijbehorend Koningslied:
Koning Karig
is vandaag jarig
Hij geeft zichzelf,
opnieuw de helft…
De discussie, of Nederland beter af is met een Koningshuis of met een President (voor achtergronden bekijk Robert Valentine’s podcast: “lang leve de koning?“) is er een vanuit de denkwereld van de standenmaatschappij van Woutertje Pieterse: wie is er fatsoenlijker, wie is er rijker en wie is armer? Dezelfde denkwereld die de sociaaldemocratische nivellering mogelijk maakte en uiteindelijk van Nederland een land van armoedzaaiers gaat maken. En help! De republikeinen willen nog ons laatste sprookje wegnemen en zelfs de koning onderdaan van de – boven alles gestelde – overheid maken.
Er is een libertair alternatief. Je hoeft alleen maar door de afgunstige discussie heen te prikken. Volgens ons is Iedereen soeverein, precies zo als de koning. Niemand is onderdaan, niet van elkaar en niet van de “overheid”. Utopie? Neen. Het decentraal georganiseerde Zwitserland heeft 7 miljoen soevereinen. “Der Souverän” wordt regelmatig middels referenda om zijn en haar mening gevraagd. Het bestaat dus wèl. Laat dat eens doordringen bij al die koningsgezinden en bij de republikeinen: 17 miljoen koningen en koninginnen in Nederland …
Hoe gaan soevereinen met elkaar om? Voorbeeldig! Ze staan “in hun eigen recht“. Ze respecteren elkaar en bemoeien zich niet met elkaars familieleven. Uit principe gaan ze met elkaar vriendschappelijk om. Ze gunnen elkaar royaal hun wel en wee, ze zijn niet afgunstig op elkaar. Zullen we dat “soeverein” gedrag als voorbeeld nemen? Die koninklijke houding meteen ook maar overnemen? Dat geeft ons dan misschien ook een soort “Zwitserleven” gevoel. Het is een kwestie van mentaliteit en hoe je met elkaar omgaat. Dát is het libertair perspectief.
En het betekent ook: de overheid is aan Ons dienstbaar, ze moet naar Ons – met hoofdletter – luisteren, niet andersom.
En als je nu denkt dat de “allemaal koning!” roepende libertairen aanmatigend zijn .., hoe denk je dan over het “Onze Vader“?
