Jeroen Weber (1969) woont in Rijswijk, is nummer 2 op de kandidatenlijst en was in 2018 namens de LP lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rijswijk. Voordat Jeroen in 2018 bestuurslid werd bij de LP heeft hij verschillende bestuursfuncties vervuld bij de VVD Rijswijk. “Dat was een leerzame periode. De lokale VVD is veel liberaler dan de landelijke dus ik voelde me daar goed op mijn plek. Op een gegeven moment paste het niet meer bij me dus ben ik gestopt. Toen ben ik jaren partijloos geweest.
Na een aantal jaar heb ik me aangesloten bij de LP. Wat mij echt aansprak in de LP is dat het in mijn optiek de enige partij in Nederland is die nog daadwerkelijk het klassiek liberalisme uitdraagt. Mensen vragen mij weleens naar onze standpunten op specifieke onderwerpen en die vragen kan ik eigenlijk altijd heel simpel beantwoorden vanuit onze libertaire grondslag. Daarin verschilt de LP van een hoop andere partijen.
Vaak is het we zijn liberaal ‘maar’, wij zijn een partij zonder maar. Liever geen concessies doen en in de oppositie onze standpunten uitdragen dan standpunten overboord gooien. In de samenwerking sluit ik geen enkele partij uit, als we het eens zijn dan is een samenwerking gewoon mogelijk. Het is antidemocratisch om te zeggen dat je niet met een partij gaat samenwerken. Je moet kijken waar je elkaar kan vinden, wat verbindt ons met elkaar.” Vrijheid van meningsuiting is voor mij ontzettend belangrijk. Zonder dat mensen het echt door hebben wordt daar langzaam steeds verder aan getornd. Onwelgevallige mening worden weggepoetst. De huidige politieke correctheid is vast goed bedoeld, maar het bereikt juist het tegenovergestelde, veroorzaakt juist tweedeling. Ik geloof in de goedheid van de mens. We hoeven mensen niet te dwingen om ‘goed’ te doen. De overheid hoeft er niet voor te zorgen dat we met elkaar mooie dingen bereiken, sterker nog, daar is de overheid niet toe in staat.
“We hebben de afgelopen maanden een actief campagneteam weten op te bouwen. Sinds het campagne-balletje is gaan rollen gebeurt er enorm veel. Het aantal leden neemt ook enorm toe, en het mooie is dat die nieuwe leden ook heel actief zijn en zich willen inzetten voor de verkiezingen. Veelgehoorde kritiek is dat we niet zo zichtbaar zijn. Daar ben ik het niet mee eens. We zijn op radio en tv geweest, er zijn driehonderdduizend kranten verspreid, we hebben veel geadverteerd in regionale en landelijke kranten en bladen, we staan op enorme borden langs de snelweg, en ik hoor elke dag nog mijn stem op de lokale radio. Ik denk dat we alles hebben gedaan wat in deze corona tijd mogelijk was.”
Mijn stemming vandaag: Positief, vandaag ben ik langs allerlei coffeeshops in Den Haag gereden om dozen met LP legalize it aanstekers af te leveren. Het enthousiasme onder coffeeshophouders was erg groot!
Mijn zwakte: Dat ik niet van conflicten hou. Het positieve ervan is dat ik juist mensen goed bij elkaar kan brengen. Dat maakt mij sterk voor lobbywerk en is iets wat ik goed in een politieke functie kan gebruiken.
Mijn sterkste punt: Dat ik politiek de emotie volledig kan wegstrepen. Wat mij betreft de enige manier om tot rationele oplossingen te komen.
Mijn motto: Kan niet bestaat niet.
Mijn passie: Mijn zoon, mijn familie en de mensen van wie ik houd. Daar draait alles om. Ik sta met beide voeten op de grond.
Favoriete zangeres: Ik word volledig betoverd door de blues zangeres Beth Hart die het lied I’d rather go blind zingt.
Een voorbeeld voor mij is: Bolkestein was voor mij een politiek voorbeeld.
Mijn eerste herinnering: Dat ik in een karretje werd rondgereden, dat het begon te regenen en er een plastic zeil over het karretje heen kwam waar de regendruppels op vielen.
Mijn beeld van politiek: Ik zou politiek zuiver willen zien. Opportunisme wegstrepen en de politieke ideologie naar voren willen schuiven. Ik hou van statistiekenpolitiek. Feiten in plaats van misplaatste emotie. Verder vind ik het onbegrijpelijk dat partijen na coalitie onderhandelingen 80% van hun standpunten inleveren. Mocht de LP ooit groot worden dan zit ik liever in de oppositie dan mijn basisprincipes overboord te gooien omwille van het pluche.
Over 10 jaar ben ik: Dan reis ik een aantal maanden per jaar over de wereld. Er is te veel moois te zien om mijn tijd te vergooien met geneuzel in de marge.
Het liefst eet ik: Côte de boeuf, rood…
Het liefst drink ik: Sancerre, vooral veel.
Mijn geheime talent: Ik heb jarenlang auto geracet op circuits in Nederland en België. Ik durf mijzelf wel een redelijk goede coureur te noemen.
Mijn favoriete boek: Nee, ik heb geen favoriet boek, ik ben niet zo van fictie, ik hou van (moderne) geschiedenis en wetenschap, van feitjes. Denk bijvoorbeeld aan sterrenkunde, dat maakt je heerlijk bewust van je volslagen nietigheid, all we are is dust in the wind.
Mijn favoriete schrijver: Lastig, ook die heb ik niet echt. Maar ik heb laatst wel een mooi boek van Stephen Fry gelezen.
Mijn favoriete serie: South Park.
Ik geloof in: Dat het leven kort is en dat je het jezelf tot plicht moet maken alles eruit te halen wat er in zit.
Ik heb een hekel aan: Er zijn voldoende dingen waar ik een hekel aan heb maar ik vind ze geen van alle belangrijk genoeg om er aandacht aan te geven.
Dit geeft mij energie: Positiviteit, schoonheid, muziek, cultuur en vrienden.
Ik zou graag een tijdreis maken naar: Ik zou geen tijdreis willen maken, ik leef liever in het nu.
Wie ik ooit graag zou willen ontmoeten: Ik zou mijn vader willen ontmoeten, hij is overleden toen ik twaalf was en heb ik daardoor niet goed gekend.
Dit staat nog op mijn bucketlist: Een oude dikke opa worden die op de bank kijkt naar de kinderen van mijn zoon die aan het spelen zijn.
Hoe ik mij Nederland over 10 jaar voorstel: Ik hoop een Nederland te zien waarin burgers zich bewust zijn dat zij niet in grote mate afhankelijk hoeven te zijn van de overheid. Een vrijer, minder belast, minder gereguleerd Nederland. Maar of dat zo zal zijn daar frons ik mijn wenkbrauwen bij.
