In het pre-corona tijdperk bedroegen de jaarlijkse lasten in de gezondheidssector maar liefst 80 miljard per jaar, ruim vierduizend euro per Nederlander. Bestaande uitgangspunten dienen hier fundamenteel te worden herzien. Ontkenning van de problemen is kiezersbedrog. De overheid moet de zorg loslaten! Alleen dan kan de mens vrije invulling geven aan zijn belangrijkste goed: zijn gezondheid. Hoe kan je een zelfstandig individu zijn als de staat bepaalt welke medische handelingen wel of niet zijn toegestaan?
Zorgverleners zouden hun prijzen zelfstandig moeten kunnen vaststellen zonder een voorgeschreven minimumpakket. De consument bepaalt wat hij wel en niet wenst te verzekeren.
Arbeidsverdeling
De relatie tussen kwalificatie en kwaliteit is door overheidsingrijpen flink verstoord geraakt. Overgekwalificeerd zorgpersoneel met een daaraan gekoppelde hoge tariefstelling is vaak onnodig. Arbeidsverdeling maakt zoals overal efficiënter. Het zou mogelijk moeten zijn dat men zich op wijkniveau snelt naar EHBO’ers in de eerste lijn aanvullen voor (brand)wondjes, zweren, splinters, bloeddrukmetingen en eenvoudige consulten. Hiermee kan de huisarts (negen jaar in opleiding) meer aandacht geven aan lastige kwesties. Dit geldt ook voor bijvoorbeeld de mondzorg. Simpele handelingen kunnen door minder gekwalificeerden dan de tandarts worden overgenomen. Ondergekwalificeerd personeel en ondermaatse zorgorganisaties komen helaas ook veel voor door dezelfde overheidsregulering.
Weg met BIG
De LP is van mening dat medische beroepen niet langer beschermd horen te zijn en dat een vermelding in het BIG-register geen randvoorwaarde hoort te zijn om medische handelingen te mogen uitoefenen. Vrijwillige certificering is altijd mogelijk. Buitenlands personeel moet aan de slag kunnen indien de zorgverlener dit wenst en de consument dit accepteert.
Alternatieve geneeskunde
Alternatieve geneeskunde en preventie dienen niet aan wettelijke beperkingen te worden opgelegd. Nu wordt zwaar geleund op dure patenteerbare geneeskunde. Iedere mens heeft het recht de geneesmiddelen te slikken die hij of zij wenst, als deze ze zelf betaalt, of in het pakket van zijn verzekeraar zitten. Er is overigens verschil in opvatting wat tot de alternatieve geneeskunde wordt gerekend, het ene land ziet een behandeling als regulier, het andere als alternatief. Een arbitrair onderscheid veelal.
Ouderenzorg verdient bijzondere aandacht. Iedereen verdient tenslotte een gezonde oude dag, helaas valt tachtig procent van de zorgkosten wel in de laatste paar levensjaren. Dit gegeven wordt meegenomen in de afgesloten premies van de verzekering. De LP is voorstander van het vooraf uitdrukkelijk mogen vermelden van de prijs voor een QALY in de verzekeringscontracten. De consument heeft de keuze daarvoor een hoger of lager bedrag af te sluiten om zijn zorg te bekostigen. De LP is van mening dat enkel door deze discussie aan te gaan, significante besparingen in het zorgstelsel kunnen worden bereikt.
Tot slot: non-reanimatieverklaringen van patiënten dienen te worden gerespecteerd.
