De LP is voorstander van de scheiding tussen zorg en staat, ook wat financiering betreft. Afgedwongen regelingen als de WLZ of de verplichte deelname aan een zorgverzekering zijn ongewenst. De LP verwerpt de huidige systematiek van diagnose-behandelcombinaties en ziet hierin kenmerken van een planeconomie.
De overheid behoort niet langer het minimum te verzekeren pakket of de hoogte van het eigen risico vast te stellen. Er mag geen aannameplicht voor verzekeraars zijn, wel tariefdifferentiatie naar persoonskenmerken zoals levensstijl, BMI of leeftijd.
Opt-outs
De LP is voorstander van opt-outs, waarmee bedoeld wordt dat men buiten het huidige stelsel mag stappen en een zorgverzekering mag afsluiten met vrije pakketkeuze en vrij eigen risico, of ervoor mag kiezen om zich helemaal niet te verzekeren. Als onverzekerden zorg wordt geboden kan dit Pro Deo of, als de zorgnota de draagkracht te boven gaat, een persoonlijk faillissement inhouden. Voor handelingsonbekwamen is de bewindvoerder verantwoordelijk.
Toelichting
De zorg kenmerkt zich door beperkte keuzevrijheid, hoge kosten, lange wachttijden en bureaucratie. Dit zijn allemaal gevolgen van het grootschalige ingrijpen van de overheid in de zorgsector. De gekozen financiering zorgt voor inkomens- en vermogensoverhevelingen, waar gedwongen solidariteit wordt geëist van gezonde jonge mensen die redelijk verdienen. Vermogende ouderen in zorginstellingen betalen een relatief hoge prijs (er is een fictieve vermogensrendementsheffing als grondslag voor de eigen bijdrage). De verzekeraars mogen niet echt differentiëren en moeten iedereen aannemen. Deze dwang verwerpt de LP.
Onverzekerden plaatsen zich in een kwetsbare positie en zijn afhankelijk van Pro-Deo-behandelingen of zien mogelijk een persoonlijk faillissement tegemoet. Als je geen voorbereidingen treft en pech hebt, dan is het niet moreel verantwoord om deze kosten gedwongen door anderen te laten opbrengen.
De zorgkosten in Nederland bedroegen voor corona ongeveer € 4.600 per Nederlander per jaar. Nu gaan deze in de richting van de € 6.000 per Nederlander per jaar. Zie ook het achtergronddocument over het QALY-principe.
