Gaswinning in Groningen naar nul? Is totale afhankelijkheid het doel?

Door red/JvL – In 2012 werd de zwaarste aardbeving ooit in Huizinge (Gronings: Hoezen) gemeten. Ondanks vele veiligheidswaarschuwingen aan het adres van de overheid en het kabinet bleef maximale gaswinning het doel. Dit blijkt uit de parlementaire enquête (Pegas). Is er een libertair perspectief mogelijk op de gaswinning en de schade?

Minimumwinning
Naar aanleiding van de grote bevingen in 2012 en 2013 is er voor het eerst met een minimumwinning gerekend. Dit om de schade te beperken. Technisch gezien zou 27 tot 30 miljard kuub gas voldoende moeten zijn geweest om aan het criterium van leveringszekerheid te voldoen. Dit werd “veilig tot veiliger” geacht. De jaarproductie zou uiteindelijk uitkomen op 53 miljard Nm3 (Normaal kubieke meter, hierna kuub).

Nu gaat de gaswinning naar 0 kuub!
De Rijksoverheid deelt het volgende mee:
‘In het gasjaar 2021/2022 was de maximale gaswinning 4,5 miljard kuub. Vanaf oktober 2022 staat het Groningenveld op de waakvlam. Dat betekent dat in het gasjaar 2022-2023 een minimale hoeveelheid gas wordt gewonnen: 2,8 miljard kuub. Het is alleen nog beschikbaar als de nood hoog is. Bijvoorbeeld bij een extreem koude winter of bij grote leveringsproblemen.

De oorlog in Oekraïne kan hier eventueel toe leiden, maar het Groningenveld wordt alleen gebruikt als allerlaatste optie. Bijvoorbeeld als de energielevering aan huishoudens of ziekenhuizen in gevaar komt. Doel is nog altijd om het Groningenveld in 2023 of uiterlijk 2024 in definitief te sluiten.’

Gaswinning wordt een politieke speelbal. Totale afhankelijkheid is het doel
Deze beslissing om de gaswinning naar zo goed als 0 te brengen is uitermate politiek/ideologisch gemotiveerd. Er is uitgebreid aangetoond dat de gaswinning van ongeveer 27 miljard kuub veilig en verantwoord zou zijn geweest. Hier wordt niet voor gekozen nu de gasprijzen zo hoog zijn en mensen letterlijk in de kou zijn gezet.

De winning moet naar bijna 0 kuub. In normaal economisch verkeer kan het aanbod juist in de vraag voorzien op het moment dat de vraag het hoogst is. Nu de overheid zich grondstoffen toe-eigent zien we een gigantische mismatch van het basis-economische principe van vraag en aanbod. En welke desastreuze gevolgen dat heeft voor de Nederlandse bevolking merken we nu. Als een overheid zich met economische zaken gaat bemoeien raakt alles altijd uit balans. Er zijn genoeg historische voorbeelden beschikbaar.

Libertair perspectief op gaswinning en vergoeding schade
Wie de eigenaar van het gasveld ook is, zolang je aantoonbaar schade veroorzaakt moet je die (ruimhartig) vergoeden. Het non-agressieprincipe (NAP) is waar libertairen voor staan. Je mag alles met je eigendom doen wat je wilt, zolang je maar geen agressie of (in dit geval bewust) schade toebrengt aan eigendommen van anderen.

De overheid/NAM is meerdere keren gewaarschuwd dat wat ze aan het doen zijn schade gaat veroorzaken. Het privatiseren op wat voor manier dan ook betekent dat het veel makkelijker wordt om een partij aansprakelijk te stellen. En iemand die (individueel) aansprakelijk is wil waarschijnlijk niet de sociale en economische consequenties dragen voor het leed wat Oost-Groningers nu wordt aangedaan. Consequenties die de onpersoonlijke overheid niet hoeft te dragen.

Maar wie zou in een libertaire samenleving eigenlijk de eigenaar zijn van grond- en delfstoffen? In ieder geval niet de overheid. Op dit moment claimt de overheid de grond- en delfstoffen. De mijnbouwwet van 2002 zou moeten worden herzien. Lid 1 van artikel 3 moet worden herschreven, daarin staat: ‘Delfstoffen zijn eigendom van de staat’. Ook artikel 6 (vergunningsplicht) zou moeten worden herzien, de vergunningplicht hoort te vervallen om delfstoffen op te sporen, delfstoffen te winnen, aardwarmte op te sporen en aardwarmte te winnen.

Er zijn verschillende benaderingen over hoe wel libertair om te gaan met het gasveld en de baten daarvan. Binnen de LP worden de standpunten daarover nu geformuleerd en daarna aan de leden voorgelegd. Eén van de benaderingen is dat de grondeigenaren die boven de gasbel wonen er (evenredig) van mogen profiteren omdat zij eigenlijk de eigenaar zijn van de gasbel. Je bent eigenaar van jouw grond en de eigendomsrechten reiken tot de kern van de aarde onder jouw grond tot aan de atmosfeer van de aarde boven jouw grond.

Een andere benadering is een “common pool resource” (gemeenschappelijke hulpbron). Dit is een hulpbron die een groep mensen ten goede komt. De waarde van een gemeenschappelijke bron kan worden verminderd door overmatig gebruik, omdat de voorraad van de bron niet onbeperkt is en overexploitatie kan leiden tot schaarste. In ieder geval hebben een groep mensen/bewoners wel de zeggenschap over de gevolgen die de winning met zich meebrengt.
Een derde benadering is het principe dat de oorspronkelijke vinder (en diens opvolgers) mogen profiteren van de tijd, energie en geld die zij hebben gestopt in het opsporen van de grondstof.

Directe aansprakelijkheid
In al deze libertaire opties is er in ieder geval een directe aansprakelijkheid. Iets wat er nu niet bestaat wanneer de grondstoffen eigendom van de onpersoonlijke overheid zijn. In een libertaire samenleving dragen de private eigenaren/beheerders van de gasvelden ook de sociale en economische consequenties voor hun daden. Die consequenties zijn er niet voor de overheid. Economische schade voor een overheid betekent: “u en ik betalen meer belasting”.

Naar welke bank vlucht jij?

Dit is de titel van een artikel op de website van Mordechai Krispijn. Het gaat over de manier waarop banken in Nederland de “jacht op witwassen” bedrijven en daarmee en passant de privacy en de grondrechten van hun klanten schenden. Je vraagt je werkelijk af welke soort over-nieuwsgierige mensen zich laat inhuren in de soms meer dan 10’000 koppen tellende “know your customer“-afdelingen van de grote systeemrelevante banken. Bij twijfel van een van deze ondeugende halfambtenaren wordt je bankrekening gewoon opgezegd. 
Interessant – en waardevol – bij het artikel zijn vooral de meer dan 300 reacties waarin je ervaringsberichten vindt van mensen. Boordevol met tips over hoe je het beste met “jouw” bank kunt omgaan en hoe je het best van de nieuwsgierige gluurders kunt afkomen.
Hier is de link: https://mordechaikrispijn.nl/naar-welke-bank-vlucht-jij/

Noot van de redactie.

Longread. Het volgende artikel is een repliek van Rik Kleinsmit op de reactie op zijn eerste stuk door Hugo Vaassen en Paul Schreurs in het vorige nummer van Libertair Perspectief met de titel “Is natuurrecht maar een mening?“. Toen Robert Valentine onlangs in een podcast Libertariërs schalks typeerde als een club van wat “belezen” mensen, sloeg hij de spijker op zijn kop. Omdat we een beginselpartij zijn worden beginseldiscussies uitvoerig en soms zeer diep gevoerd. En daarvoor biedt Libertair Perspectief een platform. De waarneming hoe een ander over iets denkt scherpt je eigen zinnen. Leve de pluriformiteit, leve het individu!

Natuurrechtenfundamentalisme?

Door Rik Kleinsmit 

Toen ik “Ik, libertariër zonder natuurrechten” schreef, wist ik al dat Hugo zou reageren. Mooi om te lezen dat Paul zich mijn stuk ook heeft aangetrokken. Waar ik niet op gerekend had, was een dogmatisch antwoord. Dat betaamt een libertariër niet. (Ik zal Paul en Hugo hierna aanduiden als “de schrijvers”.)

Het eerste deel van hun reactie staat vol met onjuiste aannames en stroman-redeneringen, die ik zo allemaal zal behandelen. Aan de hand van die onjuiste aannames zal ik een poging doen om op een andere manier uit te leggen wat ik bedoel. Maar het is niet het eerste deel van hun reactie dat mij heeft doen besluiten om te reageren. Ik werd met name geraakt door het tweede deel, waarin ik word uitgemaakt voor socialist. Libertariërs weten heel goed dat je dat als libertariërs onder elkaar niet doet. Dat is een volstrekte dooddoener.

Ik was blij om te vernemen, zowel van Libertair Perspectief als van Vrijspreker, dat ze mijn repliek graag zouden plaatsen, omdat ze beide de discussie over natuurrechten een belangrijke vinden. Ik ben dat met ze eens. Juist daarom moet deze discussie zorgvuldig gevoerd worden en volstaat het niet om zaken aan te nemen die niet zijn geschreven. Hieronder daarom mijn repliek.

Inleidend
Ik beoog niet om het fundament onder het natuurrecht weg te trekken. Er is geen sprake van “het” fundament van “het” natuurrecht. Natuurrecht, als vermeend van nature gegeven, kwam voor bij de Grieken (Aristoteles en de Stoïcijnen), de Romeinen, Thomas van Aquino (Middeleeuwen) en meerdere 17e- en 18e-eeuwse rechtsfilosofen. Ik neem aan dat bedoeld wordt dat de schrijvers de gedachte aanhangen dat de rechten die door John Locke tot de natuurrechten gerekend worden (het recht op leven, het recht op vrijheid en het recht op eigendom) van nature gegeven zijn. Of de schrijvers bedoelen – zoals Locke – dat deze rechten door God gegeven zijn, wordt mij niet duidelijk.

Dat lijkt mij eerlijk gezegd onwaarschijnlijk. Ik ken beide heren niet als godvrezend. Wat heb ik dan wel beoogd? Ik heb beoogd om een alternatief te bieden voor de “view from nowhere” (1) / deus ex machina van het je beroepen op “de natuur” of “God” als ultieme argumentatie voor je streven naar en willen beschermen van leven, vrijheid en eigendom. Een dergelijke argumentatie komt op mij evenzeer als een gelegenheidsargument over als het beroep op het “sociaal contract” en het “algemeen belang” waar door Tweede Kamerleden met regelmaat over gesproken wordt. Het riekt naar natuurrechten-fundamentalisme.

Om het simpel te zeggen: het klinkt als “Ik vind dit en om dit kracht bij te zetten, zeg ik dat “de natuur” en/of “God” de legitimatie is voor wat ik vind.” John Locke geloofde in God. Voor hem was dat een realiteit. Maar dit kan in het hedendaagse libertarisme in mijn beleving niet de legitimatie zijn van het streven naar en willen beschermen van leven, vrijheid en eigendom. Als je uitgaat van het individu als soeverein (wat het Libertaire Sociaal Contract bijvoorbeeld doet), dan is het het individu dat voor zichzelf besluit welke waarden het aanhangt. En niet “de natuur” of “God”.

Potje postuleren
In “Is natuurrecht maar een mening?” beginnen de schrijvers vervolgens aan een rijtje postulaten (2) waar je u tegen zegt. Ik zet ze hier even voor u op een rijtje, inclusief mijn reactie op de postulaten.

“Ik ben zowel mijn gedachten als mijn lichaam”

Dit is niet dé definitie van wat een mens is. “Cogito Ergo Sum” (ik denk dus ik ben) is hoe Descartes de mens definieerde. “Ik ben mijn lichaam” vraagt om nadere specificering. Het is absoluut zo dat de gedachten van een subject dat subject uniek maken.

“Ik ben de eigenaar van mijn lichaam”

Dit is een persoonlijke overtuiging van de schrijvers. Dit is niet een algemeen geldend principe. Er zijn genoeg mensen die geloven dat God de eigenaar van hun lichaam is, dat ze als dividu bestaan bij gratie van de groep (dit is in veel Oost-aziatische landen lange tijd het geval geweest), of dat niets of niemand eigenaar is van wat dan ook (bijvoorbeeld omdat alles onderdeel is van een grote natuurlijke kringloop).

Voordat ik hier nu weer de reactie op krijg dat ik socialist ben als ik dit soort dingen zeg: schrijven dat de wereld uit meer bestaat dan alleen je eigen overtuigingen betekent niet dat je die overtuigingen zelf ook aanhangt. De enthousiaste als-dan gevolgtrekking die volgt op dit postulaat: dus ben ik eigenaar van mijn arbeid en: dus ben ik eigenaar van de vruchten van mijn arbeid is een non sequitur (3). Evenmin als de waarde van een product bepaald wordt door de hoeveelheid arbeid die erin gestopt wordt.

“Natuurrecht wordt door het gebruik van de rede als natuurwet ontdekt.“

Hier vindt in mijn beleving een mystificatie van het proces plaats. Natuurlijk is het niet zo dat natuurrechten worden ontdekt. Ze zijn bedacht. Door mensen. In de wetenschap wordt een term als “natuurrecht” aangeduid als een theoretisch abstractum. Oftewel: niet waarneembaar als concreet object (en dus abstract) en ook niet als categorie herkenbaar (en dus theoretisch). Je kunt natuurrechten niet aanwijzen en ze zijn geen verzameling van aanwijsbare objecten of verschijnselen.

Natuurrechten worden alleen gedefinieerd aan de hand van verbanden tussen woorden. NIet aan de hand van waarneembare verbanden tussen objecten. In die zin zijn ze dus wezenlijk anders dan natuurwetten. En met wezenlijk bedoel ik hier niet dat ze heel erg anders zijn (dat zijn ze ook). Ik bedoel ermee dat het wezen, de aard, de essentie van natuurrechten anders is dan van natuurwetten. Natuurwetten gaan namelijk wel over concreet waarneembare verschijnselen.

Wat zijn natuurrechten dan wel? Het zijn leefregels. Leefregels die ik ook met volle overtuiging aanhang. Maar waarvan ik niet de pretentie heb dat als ik ze maar goed genoeg uitleg, iedereen ze in de fysieke werkelijkheid kan waarnemen. Natuurlijk is het zo dat er fysieke individuen bestaan. En natuurlijk brengen die fysieke individuen producten voort. Maar de vermeende rechten die daaruit voortvloeien zijn helemaal niet overduidelijk waarneembaar.

Je kunt alleen aan mensen vragen of ze vinden dat ze die rechten hebben. En of ze vinden dat andere mensen die rechten hebben. En het antwoord op beide vragen is bij lange na niet in 100% van de gevallen “Ja”. Dat is bij natuurwetten wel het geval: als A gebeurt, gebeurt er altijd B. Voordat hier weer op genuanceerd wordt: mutatis mutandis (4).

“Subjectivisme is een drogreden”

Subjectivisme is geen drogreden. Het is een epistemologische (5) positie. Natuurlijk volgt uit “ik vind dit” niet “dus is dit zo in algemene zin”. Dat heb ik dus ook niet gesteld. Wat ik gesteld heb is dat ik dezelfde waarden aanhang als degenen die die waarden natuurrechten noemen, maar dat ik niet net doe alsof die waarden van nature of door God gegeven zijn.

Ik stel dat ik die waarden heb aangeleerd, door enculturatie / socialisering. En dat ze daardoor onderdeel zijn geworden van de cognitieve schema’s in mijn hoofd. Ik wil daar bij deze aan toevoegen dat waarden door verschillende individuen aangehangen kunnen worden en dat dat meestal gebeurt doordat ze met elkaar interacteren, met elkaar over die waarden communiceren en vervolgens de kern(en) van die waarden met elkaar definiëren.

Oftewel: culturele waarden komen intersubjectief tot stand. Dat betekent overigens niet dat individuen vervolgens geen eigen connotaties meer hebben naast die kerndefinities.

“Hij fundeert het libertarisme en daarmee het begrip ‘vrijheid’ in een subjectieve gevoelservaring waarop hij vervolgens zijn subjectieve mening baseert. Echter, deze drogreden: ‘beroep op emotie (argumentum ad passiones)’ ontwijkt het redelijk logisch argumenteren en dat leidt tot onwaarheden.”

Ik fundeer het libertarisme nergens in. Het libertarisme is in mijn beleving een politiek-filosofische stroming, die wordt gedefinieerd door alle mensen die zichzelf libertariër noemen. Dit leidt uiteraard tot een diffuus pallet aan definities. Waarvan akte …

Ik baseer mijn mening (subjectieve mening is een pleonasme) niet op libertarisme. MIjn overtuigingen over hoe mensen met elkaars lichaam en eigendom horen om te gaan waren er al. Vervolgens heb ik ontdekt dat die overtuigingen overeenstemmen met die van het voluntarisme. De oorzaak-gevolg-relatie ligt dus andersom (6).

Overigens is het zo dat er binnen het libertarisme vele stromingen zijn, die er allemaal hun eigen specifieke set van overtuigingen op nahouden. Al die overtuigingen behoren tot het libertarisme. Ik doe geen beroep op de emotie. Een beroep op de emotie (in de zin die bedoeld wordt in de definitie van deze drogreden) zou het zijn als ik vind dat mijn subjectieve redenen om het libertarisme aan te hangen er logischerwijs toe zouden moeten leiden dat de lezers het libertarisme ook moeten aanhangen. Dat vind ik helemaal niet. Ik hoop van harte dat de lezers soeverein genoeg zijn om zelf uit te maken wat ze vinden.

“De auteur degradeert vrijheid, libertarisme en natuurrecht tot subjectieve meningen, die voor discussie vatbaar zijn en waaruit ieder diens eigen waarheid mag afleiden.”
Vrijheid, libertarisme en natuurrecht worden aantoonbaar op verschillende (subjectieve) manieren gedefinieerd. Dat zie ik op geen enkele manier als een degradatie. Wel zie ik het willen terugbrengen van die veelheid aan definities tot één canonieke definitie als reductionisme (7). Natuurlijk mag iedereen zijn eigen waarheid afleiden uit subjectieve definities. Ik zie de mens als vrij individu.

“De verschillende meningen lijken gelijkwaardig, maar in de praktijk zal de meest gewelddadige tiran zijn mening als “recht” aan anderen opleggen. Oftewel, subjectivisme leidt tot relativisme, dat leidt tot onware gedachten, die leiden tot onvrijheid.”

Een veelheid aan definities / persoonlijke waarheden willen terugbrengen tot één canonieke definitie zie ik juist als het ketenen van de geest van het vrije individu. Oftewel: ik beschouw de definitie van natuurrechten als gepresenteerd door de schrijvers (en vele anderen voor hen) als beklemmend. Die definitie stelt dat iedereen het met hen eens moet zijn, omdat de natuurrechten immers als natuurwetten ontdekt kunnen worden. Dat is niet alleen stichtelijk. Dat is ronduit fundamentalistisch. Het is een stelling die niet gefalsificeerd kan worden en daarmee onwetenschappelijk is. Het doet me denken aan Russells theepot.

“De auteur denkt dat hij een agressor ¨op andere gedachten kan brengen¨ als de agressor hem en zijn eigendommen fysiek geweld wil aandoen.”

Hier combineren de heren twee zinnen uit mijn stuk, waardoor de inhoud van mijn tekst verloren gaat. De oorspronkelijke tekst is: “Ik geloof dat ik dat veilige gevoel alleen kan krijgen als ik mij ervoor inzet om mensen die van plan zijn om mij of mijn eigendommen fysiek geweld aan te doen op andere gedachten te brengen. En ik vind dat ik het recht heb om mijzelf te verdedigen als iemand mij of mijn eigendom fysiek geweld aan wil doen.” Hiermee geef ik mijn levensovertuiging aan. Niet mijn concrete handelwijze als een agressor mij mijn eigendom wil afnemen of mijn lichaam geweld wil aandoen.

Zoals ik al schrijf: dan vind ik dat ik het recht heb om mijzelf te verdedigen. Ik voeg daar graag nog aan toe dat ik dat liefst proportioneel doe. Maar als dat, bijvoorbeeld uit noodweer, niet proportioneel uitpakt, dan is dat wat het is. De hele redenering die volgt uit de onjuiste eerste aanname van de schrijvers laat ik graag voor rekening van de schrijvers. Misschien aardig om de volgende keer wat accurater te lezen, voordat men losbarst in een bandeloze fulminatie.

Een krachtig gevoel van vrijheid

“Door vrijheid te relativeren tot een gevoelszaak wordt het libertarische gedachtegoed schade aangedaan.”

Ik zet het begrip vrijheid juist kracht bij. Vrijheid binnen het libertarisme is individuele vrijheid. Als het streven naar vrijheid in het gevoel / de emotie geworteld is, is het des te krachtiger. Ik merk overigens op dat de schrijvers bijzonder emotioneel lijken te reageren voor mensen die beweren vrijheid zuiver rationeel te definiëren. Met relativeren wordt hier in mijn beleving bagatelliseren bedoeld. Ik zie gevoelszaken op geen enkele manier als een bagatel. Ze zijn de basis van het menselijk handelen. Als mijn stuk bij de schrijvers geen gevoel had opgeroepen, hadden ze er niet op gereageerd. Evenmin had ik anders mijn eerste stuk geschreven.

“De denkwijze van de auteur staat haaks op de liberale en libertarische traditie, maar past naadloos in de conservatieve, confessionele en socialistische tradities. Wie de denkwijze van de auteur volgt zal uiteindelijk uitkomen bij onvrijheid, onderdrukking en slavernij. Het tegengif hiertegen bestaat uit het via logisch redeneren (her)ontdekken van het van nature gegeven natuurrecht.”

Dit is werkelijk een gotspe. Vrijdenken is bij uitstek een libertarische exercitie. Als er niet meer vrijuit gedacht en gedebatteerd kan worden, is het libertarisme dood / gereduceerd tot conservatisme. Mijn denkwijze categoriseren is een manier om die denkwijze in een hoekje te drukken en er niet meer over na te hoeven denken. Zeer waarschijnlijk omdat de denkwijze van de schrijvers niet overeenstemt met die van mij. Ik stel nergens dat iemand mijn denkwijze moet volgen. Maar stel dat iemand dat doet, dan acht ik de kans bijzonder groot dat die persoon dichter bij zijn gevoel komt en het libertarisch vuur in zich zal voelen ontbranden. Persoonlijk gevoelde overtuigingen leiden juist tot een bijzonder krachtige basis voor het uitdragen van libertarische waarden. Op een veel krachtiger manier dan logische redeneringen ooit voor elkaar kunnen krijgen. Er is dus ook geen tegengif tegen nodig. Het kan wel zijn dat het verslavend werkt.

Voetnoten:
1 Zie Nagel, T. (1986). The View from Nowhere. Oxford University Press.
2 Een postulaat is een niet bewezen bewering die tot grondslag dient voor het bewijs van andere
beweringen of stellingen
3 Non sequitur betekent letterlijk “het volgt er niet uit.” Het is een van de klassieke drogredenen.
4 Mutatis mutandis betekent letterlijk “nadat veranderd is wat veranderd moest worden.”
5 Epistemologie is de tak van de filosofie die onderzoekt hoe mensen tot kennis komen.
6 Omdraaien van oorzaak en gevolg is overigens ook een drogreden
7 Reductionisme is de handeling van het terugbrengen van complexiteit tot eenvoud. Dat er in die
filtering het nodige aan rijkdom verloren gaat, moge duidelijk zijn.

Actuele cijfers

Bitcoin: 20’977,74 (04.03.2023) / 22’929,06 (18.2.2023) / 21’614.03(4.2.2023) 21’358.25 (21.01.2023) / 15’896.00 (04.01.2023) / 15’596.70 (22.12.2022) / 16’262.57 (10.12.2022) / 15’910,00 (25.11.2022) / 16’137,52 (12.11.2022)
CHF: 1.0047 (04.03.2023) / 1.0113(18.2.2023) / 1.0001(4.2.2023) / 1.0010 (21.01.2023) / 1.0154 (04.01.2023) / 1.0151 (22.12.2022) / 1.0159 (10.12.2022) / 1.0261 (12.11.2022) 1.0065 (28.10.2022)
Goud: 1’744,00 (04.03.2023) / 1’718,20 (18.2.2023) / 1’728.00(4.2.2023) / 1774.85 (21.01.2023) / 1’751,20 (04.01.2023) / 1’710.40(22.12.2022) / 1’706,00 (10.12.2022) / 1’711.00 (12.11.2022) 1’651.00 (28.10.2022) 

Alle noteringen zijn in Euro

Inflatie:
De geharmoniseerde prijsindex volgens methode EU (jaarmutatie HCIP) is voor februari 2023 8,9%. In januari 2023 8.4%, in  december 11.0%, in november: 11.3%,in oktober 2022: 16.8%, in september 2022: 17.1% in augustus 13,6%, in juli 11.6%, en injuni 2022: 9.9%). 
De gemiddelde jaarinflatie over 2022 werd vastgesteld op 11,6%.
De index werd vastgesteld op 100 in 2015 – het basisjaar waar vanuit gemeten wordt, in februari 2023  staat de HCIP op 125.91. 

Agenda

Zaterdag, 11 maart 2023: Grote demonstratie tegen het regeringsbeleid, Den Haag. Organisatie: Farmers Defence Force e.v.a. 

Zondag 12 maart 2023: Fry Fryslân presenteert Friese munt. De “Friling” lwordt gelanceerd. Voorafgaand is er een lezing van Hester Bais, ze schreef het boek “Worst Bank Scenario”. Meer informatie:
https://friling.frl/site/12maart/

Zondag 19 maart 2023: Lezing “Bitcoin en vrijheid”  in Hengelo door LP lid Rutger Weemhof
Inloop: vanaf 13:00.  Aanvang: 13:30
Locatie: Denksportcentrum Hengelo, Cesar Franckstraat 36 D
Entree: EUR 10,– i.v.m. kosten zaalhuur (betaling bij locatie, excl. consumpties)
Aanmelding: lezing@stemlp.nl

22 – 23 april 2023: LibertyCon 2023, Convento do Beato Alameda do Beato 40, Lissabon, Portugal. “LibertyCon is the largest pro-liberty event in Europe with the goal of gathering and educating the liberty movement on the most important issues threatening liberty” Tickets van 9,99 Euro tot 149,99 Euro (VIP).

Donderdag 11 mei 2023 organiseert AmsterdamGold het symposium:

Because they can’t print gold

“Hoge inflatie, een oorlog in Oekraïne en macro economische spanningen zijn maar een aantal onderdelen van de turbulente wereld waarin we nu leven. Een drietal top experts (Han de Jong, Willem Middelkoop en Jean-Paul van Oudheusden) laten vanuit diverse invalshoeken hun licht schijnen op de financiële markten in deze wereld en de positie van fysieke edelmetalen hierin. 
Locatie: Theater Amsterdam,Danzigerkade 5, 1013 AP Amsterdam. Aanvang 14.30 tot 18.00 uur. Daarna borrel met hapjes.
Zaterdag, 13 mei 2023: Voorjaarscongres Libertaire Partij – save the date! (en zet het in je (papieren) agenda)

16 – 19 augustus 2023: Madrid, Spanje. “How to live long, free and prosper“, Liberty International 37th World Conference. 

September 2023: Europese Libertaire Conferentie, nabij Brussel. In planning, details volgen

17 – 19 november 2023: Usedom, Duitsland, Symposium georganiseerd door “eigentümlich frei”, details volgen.

Cybernieuws

Van onze redacteur.

Overheidsinstanties sluiten contracten af met aanbieders van “socialmediatooling”
In reactie op kamervragen van de SP komt hier een onderzoek naar, maar wanneer dat wordt afgerond is … natuurlijk … onbekend.
Zie: https://www.security.nl/posting/786064
Aan dit onderwerp verwant is het recente bericht dat overheden op grote schaal tweets af tappen om te achterhalen hoe burgers tegen hun beleid aankijken. Overheden zeggen dat het doel is om signalen uit de samenleving op te pikken en te rapporteren over het sentiment dat heerst over een bepaald thema, De lijst van thema’s liegt er niet om. Het artikel meldt dat de verzamelwoede “bedenkelijk” is. Lees het hele verhaal hier:
https://www.agconnect.nl/artikel/hoe-de-overheid-duizenden-tweets-verzamelt-en-daarbij-de-wet-overtreedt

Fantastisch nieuws van de belastingdienst
Misschien te mooi om waar te zijn: “Sterk verouderde ict-systemen van de Belastingdienst brengen grote delen van de overheidsfinanciën in gevaar”, zo stelt NRC op basis van externe ict-deskundigen. Voor ons is zou dat goed nieuws zijn, want wanneer de overheid verzwakt, ontwaken meer mensen uit de lethargie van de afhankelijkheid. Misschien keert de wal het schip nog wel of zien “ze” ook wel in dat het overheidsapparaat dringend opgestukkeld moet worden.
Je kunt het Goede Nieuws hier nalezen: https://www.security.nl/posting/785872

Internationaal

China

Je zult niet gauw promotie voor een artikel afkomstig van de Chinese Communistische Partij in Libertair Perspectief zien, maar nu is het toch zover. Getiteld “US Hegemony and its Perils“, gepubliceerd op 20 februari 2023, geeft het stuk ongezouten kritiek op de Verenigde Staten van Amerika. Het becommentarieert de Amerikaanse praktijken om haar “self-interest” te dienen en betreurt dat de VS dat doen ten koste van goede internationale relaties. Hoogst actueel is de paragraaf over het verspreiden van valse narratieven en de censuur op internetkanalen van gesanctioneerde landen. Het stuk, waarbij je soms wel denkt dat de pot de ketel iets aan het verwijten is, doet je beseffen aan welke kant van de tralies wij zelf zitten en zet de EU-campagnes tegen “desinformatie” in een ander, propagandistisch, licht.
https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/wjbxw/202302/t20230220_11027664.html

UK Libertarian Party

De Nieuwssite van de UK Libertarian Party bevat alweer een schat aan libertarische commentaren op actuele ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk en elders. Korte commentaren, in perfect Engels geschreven, met Britse “wit“, een genot.

When the History books are written
Dit gaat over de nasleep van de Covid-pandemie, een donkere bespiegeling over de grote vraag: “wat deed jij om het te weerstaan?”

A “Secret”? Really?
Over Brexit, again. De positie van de UK Libertarian Party is duidelijk: “The Libertarian Party view has always been that apart from its many restrictions on free trade, the European Union has always been an unnecessary and extremely costly tier of government. Businesses are far better placed to advance trade than any political body.“

Roll out the next shortage.
Dit kort artikel legt een verband tussen de lobby van groene vegetariërs en de actuele groenteschaarste in het Verenigd Koninkrijk. “Actions have consequences and in this case, the green (or greens) lobby has shot itself in the foot. Me, I’m off for a bacon sandwich.“

Football Crazy
In onze ondersteboventijd kun je over alles, zelfs tot voetbal toe, een libertarisch standpunt formuleren. In het VK wil de regering nu een “regulator” voor de voetbalindustrie invoeren. En 90% van het ondervraagd publiek (wie ondervroeg daar?) schijnt daar helemaal vóór te zijn. De conclusie die partijsecretaris Martin Day van de UK Libertarian Party daaruit trekt “it shows the uphill battle that we libertarians are facing at the feeling that all problems can be solved by government.” Het doet denken aan het spandoek van Extinction Rebellion waarop de kreet stond “OVERHEID, HELP ONS!”. 

Liberty International

Libertarian Solutions 3.0 is de internationale libertarische leergang, bestaande uit 12 online cursussen over onderwerpen die gerelateerd zijn aan het thema van dit jaar: How to Share the Libertarian Message with Just About Anyone. 
Er komen thema’s aan bod zoals migratie, chistendom en islam, “klimaat”, bekijk het op de website.
Het mooie van deze cursus is dat je live verbonden bent met een kleine honderd deelnemers uit letterlijk alle windstreken van de hele wereld. Je kunt vragen stellen en je hebt motiverende chats onder de deelnemers en de presentatoren. 
Kosten: 99 USD, agenda: vanaf 15 februari tot 1 april 2023. Twee cursussen zijn al geeest maar ook late deelnemers krijgen toegang tot de vieo’s ervan. Aanmelding via: https://liberty-intl.org/ls3/
Sterk aanbevolen!

Agorisme

Democracy 4.0

Eigenlijk verdient het initiatief van prof. Bob de Wit een redactioneel stuk, en dat komt ook nog wel (enthousiaste schrijvers zijn hierbij uitgenodigd). Op vrijdag, 25 februari werd de laatste pennevrucht van Bob de Wit in Schipluiden gelanceerd. Erwin Taams van Blckbx.tv maakte een uitgebreide reportage van het evenement. Het boek is uitgegeven door B+B Vakmedianet BV in Zeist, ISBN 978-94-6215-809-2.
In het boek pleit de Wit voor een her-uitvinding van de democratie. Hij stelt vast dat op globale schaal democratie helemaal niet werkt. Globale problemen worden “behandeld” door supranationale organisaties, waartussen zich zo’n 40’000 ngo’s mengen, geen van allen “democratisch” in hun besluitvorming.
In tegenstelling tot veel partijpolitici richt de Wit zijn focus op lokale en regionale samenwerkingsverbanden en heeft daarvoor “Society 4.0” opgezet. Onder het motto “niet mauwen maar bouwen” brengt hij mensen bij elkaar om coöperaties op te zetten om tot regionale economische samenwerking te komen. 
Zijn ideeën staat dicht bij het libertaire gedachtegoed, al zal hij zich niet uitspreken over politieke voorkeuren. Zijn focus ligt op de omdraaiing van de bestuurspiramide en op het respect voor de individuele burger. De manier waarop hij directe democratie ondersteunt, met transparante vertegenwoordigers (via een Public Merit Score – dus geen Social Credit Score voor transparant gemaakte, gecontroleerde burgers), dit alles past goed bij onze principes.
Wat denk je bijvoorbeeld van de titel van hoofdstuk 4.2: “Het universele recht op zelf-redzaamheid en samen-redzaamheid”?

Ondernemende nonnen liggen overhoop met het Vaticaan

Over zelf-redzaamheid en samen-redzaamheid gesproken …
Afgelopen donderdag plaatste De Telegraaf een artikel van Maarten van Aalderen over een groep van dertien zeer ondernemende Benedictijnse nonnen uit het stadje Pienza in Toscana, die het aan de stok hebben met het Vaticaan, dat hen – nadat de plaatselijke burgemeester zijn beklag deed bij de bisschop – commerciële activiteiten (de verkoop van eigen producten in de kloostertuin, het gratis ter beschikking stellen van slaapplaatsen) wil verbieden. Agorisme puur, zou je denken, dat in de kiem gesmoord wordt. Het Telegraaf-artikel is op Internet niet te vinden, maar de Italiaanse bronnen wel.

Diepe breuklijnen
Wat op een Kafkaeske zaak tegen de vrije markteconomie lijkt, gaat in werkelijkheid veel dieper en legt de strijd bloot tussen de “progressieve” facties rond Franciscus en fundamentalistische krachten, aangevoerd door aartsbisschop Carlo Maria Viganò, de man die Vatileaks aan het rollen bracht. De ondernemende Benedictinessen in kwestie lijken meer in de laatstgenoemde hoek te zitten. Vigano ondersteunt hun causa.
De manier waarop de confrontatie verloopt lijkt het recept te volgen dat overal ter wereld bureaucratiën ontplooien wanneer ze gehoorzaamheid willen afdwingen. De abdis, Diletta Forti, is intussen verplaatst naar een hippere kloostergemeenschap, die haar niet helemaal bevalt en de nonnen wordt ermee gedreigd dat hun status als religieuzen wordt afgenomen. En intussen blijven de motieven voor de bestraffing verborgen, althans voor de pers.
Terwijl Franciscus goede betrekkingen met het World Economic Forum lijkt te onderhouden en de “Great Reset” niks in de weg legt, is Viganò de man die het WEF veroordeelt als “enslavers of humanity”. Hij spreekt van een “global coup d’état” en een Wereldoorlog, die niet met wapens maar met illegitieme regels wordt gevoerd, teneinde een planetaire dictatuur van de “infernale New World Order” op te zetten. De spanningen lopen zo hoog op dat Viganò de Paus publiekelijk heeft opgeroepen om af te treden. 

Handboek lijdzaam verzet 
Toegankelijk via Vrijspreker. Auteur: Anarchokrijger. De naam van de auteur zegt het al: iemand die zich behoorlijk kwaad maakt op de overheid. In het document staan enkele nuttige zaken, zoals de uitvoerige handleiding om goed voorbereid naar een demonstratie te gaan. Enkele twijfelachtige aanraders daargelaten (boetes negeren, “autonomie” claimen, deuren dichtlijmen) is het wel de moeite waard om er eens doorheen te lezen. 
Suggesties voor verbetering:
“Het Handboek Lijdzaam Verzet zal geregeld worden geactualiseerd. Suggesties voor verbetering en uitbreidingen zijn van harte welkom op anarchokrijger@proton.me. Schrijf in de onderwerpregel ‘Suggesties’.”

OZO – Ondernemen Zonder Overheid
Contactpersoon: Edwin Delsing.

Free Commune Settlements

Op de website freecommune.org vind je het laatste nieuws over de groep “colonistas” die in een verlaten dorp in Galicië de agora doen herleven.

Het nieuwste filmpje kun je zien op YouTube: 
https://www.youtube.com/watch?v=MfVzmPsT9Y0&ab_channel=GaliciaUnzipped

Nieuwe Wereld Ondernemers

Gelanceerd door de initiatiefnemers van Keuzevrijbijmij is Nieuwe Wereld Ondernemers “hét nieuwe ondernemersnetwerk voor verbinding, inspiratie en co-creatie.” Maandelijkse bijeenkomsten, special events en een communicatienetwerk. 

Bronnen

V for Valentine:

Hieronder vind je de meest recente afleveringen:

Volg Robert via: https://twitter.com/ValentineRW

De LP beveelt de volgende organisaties aan:

Boeken

“Het Libertarische Sociaal Contract”

Het eerste exemplaar van “Het Libertarische Sociaal Contract” werd op 26 Juli 2022 in Zwolle aan erelid Otto Vrijhof overhandigd. Klik hier voor een boekbespreking.

Het boek kun je bestellen via de LP-website.Omvang: 248 blz, full color. De prijs is 0,8mBTC / 80’000 SATS, of 19.99 Euro, incl. verzendkosten. 
Als je met mBTC/Satoshis wilt betalen, schrijf dan een berichtje naar: sociaalcontract@stemlp.nl, dan sturen we je een betaaladres.

Mises Webwinkel

Neem eens een kijkje op de Mises Webwinkel, waar je interessante Nederlandse libertarische publicaties vind. 

Klassieke Vrijbrieven

Enkele libertariërs van het eerste uur hebben in noeste arbeid (bijna) alle papieren exemplaren ingescand. Je kunt ze allemaal vinden, van 1976 tot en met 2000, op de website van Libertarian.nl.

De Vrijbrief is inmiddels geëvolueerd tot Internet-magazine en is op vrijspreker.nl
actief.

Een overzicht van de boeken op Liberty Library vind je hier: 

https://1drv.ms/x/s!AtNUsrAQYY9E0DPjF2JhVDBVpTdy?e=Q5Psee

Liberty Library
Een overzicht van de boeken op Liberty Library vind je hier: 
https://1drv.ms/x/s!AtNUsrAQYY9E0DPjF2JhVDBVpTdy?e=Q5Psee
Je vindt er nu meer dan 300 titels !

Boekenaanbod
We willen graag meer boeken toevoegen aan de bibliotheek. Wil je daarbij helpen? 
Contacteer Imre Wessels (imrewessels@gmail.com) en hij voegt jouw boeken toe aan de bibliotheek.
Je hoeft vervolgens niets te doen. Zodra iemand jouw boeken wil lenen wordt je in contact gebracht. 

Verwachtingen
Ga voorzichtig om met de boeken zodat anderen er ook van kunnen leren. 
Probeer om een boek binnen een maand uit te lezen zodat er geen lange wachttijden ontstaan. 

Tegelijk is op Vrijspreker een overzicht van Nederlandstalige libertarische boeken gepubliceerd met enkele recensies en samenvattingen.

Welkom bij de LP! 

De LP (de Libertaire Partij) is gestoeld op de twee basisprincipes van de libertaire filosofie: het zelfeigendom: jouw recht op zelfbeschikking, binnen de grenzen die het libertaire non-agressieprincipe stelt: jouw vrijheid wordt door het zelfbeschikkingsrecht van de ander begrensd.
Libertairen willen daarom zo overzichtelijk en efficiënt mogelijke uitvoerende overheden, waarbij de vrijheid van mensen er invloed op uit te oefenen zo groot mogelijk is. De kerntaak van overheden is het beschermen van ieders zelf-eigendom en het voorkomen van aggressie in de samenleving.

De LP wil daarom overheidstaken inperken, waar dat kan concurrentie toelaten en zoveel mogelijk decentraal organiseren. Minder belasting, betere dienstverlening, minder regels, minder bureaucratie en meer vrijheid in het maken van eigen keuzes voor het eigen welzijn.