Hoeveel is de vrijheid waard?
De landingen van de geallieerden in Normandië vonden 77 jaar geleden, op 6 juni 1944, plaats in het kader van “Operation Overlord”. Het was een dinsdag. Die ene operatie vergde honderdduizenden slachtoffers. De gehele tragedie van ’39-’45 hebben vele miljoenen gedood, vermoord, verminkt en voor het leven getekend. Op de generatie van de overlevenden hebben de 6 oorlogsjaren een blijvend stempel gedrukt. Wij zijn de kinderen en (achter-)kleinkinderen van hen die de bevrijding uit de repressie van een collectivistische ideologie meegemaakt hebben. Het is voor ons moeilijk om de ontgoocheling voor te stellen van bijvoorbeeld een nog heldere drie-en-negentigjarige, die de instelling van de avondklok in 2021 meemaakt en de leukig doenende onderwijzer De Jonge op designerschoentjes het dictaat van de maatregelen geeft..
D-Day markeerde een wending in de strijd tussen het bruine collectivisme en de filosofie van de individuele vrijheid. Een wending, die met veel bloedvergieten gepaard ging. D-Day staat ook voor een van de belangrijkste stellingen van het libertarisme: ons non-agressieprincipe houdt in dat we onszelf in woord en daad verdedigen tegen agressie. Het recht om ons zelf te verdedigen is wat ons betreft een universeel mensenrecht. En niet alleen tegen buitenlandse mogendheden, maar tegen elke instantie, ook “overheden“, die menen zich met geweld van ons lijf en (gedachten)goed meester te kunnen maken.
Vrijheid is het leven zelf. Je krijgt het van je ouders geschonken. Vrijheid moet je zelf aannemen als je volwassen wordt en je moet haar vervolgens verdedigen tegen de dominantie van sommige van je medemensen. Als je vrijheid niet belangrijk vindt dan riskeer je om je door het leven te laten leiden als een rund.
Van D-Day kun je meenemen dat het verdomd veel kost om de vrijheid te herwinnen wanneer de doctrine van “leiderschap” eenmaal ongehinderd heeft kunnen voortwoekeren. Daarom is het belangrijk te onderkennen dat we de kiemen van fysieke en intellectuele dominantie moeten tegenwerken met heel onze kracht en met heel ons verstand. Niet alleen in Nederland, maar overal waar zelfbenoemde “leiders” zich sterk maken voor hun eigen agenda. Tegenwerking, allereerst door er een eigen moreel kompas erop na te houden, en vervolgens door je daadkrachtig te verzetten tegen elke vorm van drang en dwang.
De LP zendt een zuiver politiek geluid uit tegen de toenemende dwingelandij in onze maatschappij. We staan niet voor niets voor een véél kleinere, en uitsluitend dienstbare, overheid. Niet alleen willen we de overmacht van de overheid breken door haar kleiner te maken, maar we willen ook de belangenverstrengeling tussen de overheid en de pers, de banken, de NGO’s, de dominerende bedrijven en de pseudowetenschappers opheffen. Allen zijn intussen willige werktuigen van de “beleidsmakers” geworden en gezamenlijk willen ze ons gedrag op een manier beïnvloeden die geen ontsnappen mogelijk maakt. De volgers van de gevestigde media zijn intussen tot “werknemer” en “consument” gemodelleerd, die door dubieuze massapsychologen tot “redelijk gedrag” kan worden bewogen. Eerst met zachte drang, dan met harde drang en uiteindelijk met dwang en geweld.
We hebben dit jaar gezien hoe de politie – in opdracht van de lokale “gezagsdragers”, de burgemeesters – heeft ingeslagen op vreedzame burgers. We zullen binnenkort zien dat mensen tegen hun zin in quarantaine worden gezet. Dit kan uiteindelijk tot een nieuwe (geweldloze?) D-Day leiden.
Deze keer is Libertair Perspectief niet luchtig, niet optimistisch. Dat zou ook niet passen bij de 77e verjaardag van D-Day. Het past beter bij het ontgoochelend besef dat er opnieuw een pijnlijke bevrijding nodig is om het gedachtegoed van mensen als Mark Rutte, Sigrid Kaag en Hugo de Jonge van het Nederlandse en van het internationale politieke toneel te verwijderen.
